Ministrant (łac. ministro, -are; -avi; -atum – służyć, posługiwać, pomagać) – w Kościele katolickim: osoba posługująca przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i sakramentaliów (np. błogosławieństwa, pogrzeby, oraz nabożeństw. Ministranci są wiernymi świeckimi. Po okresie próbnym są uroczyście przyjmowani do grona Służby Liturgicznej poprzez błogosławieństwo do tej funkcji.

Ministranci pozdrawiają księży słowami „Króluj nam Chryste” a odpowiedź brzmi „zawsze i wszędzie”.

Chłopcy – Kandydaci przez rok przygotowują się do tego, aby podjąć tę zaszczytną posługę ministranta przy Chrystusowym Ołtarzu.
W Wielki Czwartek zostają włączeni do grona ministrantów i podejmują posługę .

Stroje ministrantów są różnorodne, lecz powinny być zatwierdzone przez biskupa. Wzorem, przewidzianym przez księgi liturgiczne jest alba, lub komża włożona na sutanelę.

ZASADY MINISTRANTA

• Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swe obowiązki służby ołtarza.
• Ministrant służy Chrystusowi Panu w ludziach.
• Ministrant rozwija w sobie boże życie.
• Ministrant pracuje nad swoim charakterem i czuwa nad czystością serca i duszy.
• Ministrant poznaje liturgię i żyje z nią.
• Ministrant modli się za ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.
• Ministrant jest dobrym synem i bratem.
• Ministrant swoją chrześcijańską postawą wnosi wszędzie prawdziwą radość.
• Ministrant przez swoją pilność i sumienność staje się przykładem dla innych.
• Ministrant podobnie jak kapłan stara się być niejako drugim Chrystusem.

Patronami ministrantów są:

Św. Dominik Savio (wspomnienie 9 marca)

Święty Tarcycjusz (wspomnienie 15 sierpnia)

Święty Stanisław Kostka (wspomnienie 18 września)