Na jednym z fresków w Kaplicy Sykstyńskiej Pietro Perugino przestawił scenę przekazania kluczy świętemu Piotrowi. Apostoł, klęcząc, przyjmuje dwa klucze. Złoty służy do otwierania królestwa niebieskiego, a srebrny do zamykania. Charakterystyczne jest to, że Jezus podaje Piotrowi klucz złoty, jakby ten drugi, srebrny, miał być nieużywany.
Święty Piotr otrzymuje od Jezusa władzę kierowania Kościołem i nauczania. Może określić, co jest godziwe, a co nie; włączać do Kościoła lub z niego wykluczać. Jednak nie jest to jego władza, sprawuje ją w imieniu Jezusa. Jej podstawą jest przekazanie miłości. Otwarta jest na każdego grzesznika, jeśli tylko chce zmienić swoje życie.
Kapłan nie może rozgrzeszyć kogoś, kto nie spełnia jednego z warunków spowiedzi. Czasem poświęca dużo czasu, by uświadomić penitentowi grzech czy wprost wymóc na nim postanowienie poprawy. Spowiednik nie ma władzy zamknięcia królestwa niebieskiego. Tylko człowiek może to uczynić przez zatwardziałość serca.
ks. Eugeniusz Burzyk
(z książki „Nie zanudzaj bliźniego swego)