Źródło zdjęcia: niedziela.pl
Rozważmy niedzielną liturgię Słowa Bożego z 3D – dar, dziękczynienie i dziesięcina.
Elizeusz uczeń proroka Eliasza, dziedzicząc jego płaszcz, otrzymuje siłę i dar prorocki. Naaman, syryjski wódz wojsk króla Aramu, uzdrowiony przez proroka chce mu złożyć swój dar. Dar wdzięczności za cudowne uzdrowienia z trądu mógł być wielki – król przygotował z tej okazji „dziesięć talentów srebra, sześć tysięcy syklów złota i dziesięć ubrań zamiennych”. Prorok Elizeusz odmawia jednak nagrody.
Co jest dla mnie darem, moją wdzięcznością wobec Boga za łaski, którego od Niego doświadczam, choćby łaskę Roku Jubileuszowego 2025?
Uzdrawiając dziesięciu trędowatych w dzisiejszej ewangelii Jezus nie tylko zwraca mi bezcenne zdrowie, ale także przywraca im status społeczny. Oczyszczeni na nowo mogą odzyskać swoje utracone miejsce we wspólnocie. Jedynie Samarytanin chwaląc Boga donośnym głosem pada na twarz przed Mistrzem
i dziękuje za okazany mu cud. To właśnie wiara cudzoziemca przywiodła go, aby złożyć Bogu dziękczynienie.
Jak wygląda moje uczestnictwo w sakramencie Eucharystii – Dziękczynieniu ofiarowanym Bogu?
Zastanawiające jest czemu jeden z dziesięciu oczyszczonych powrócił wdzięcznie do Jezusa. Czy postawę Samarytanina dziesiątego z oczyszczonych można porównać do starotestamentalnego prawa dziesięciny ofiary na cele sakralne i społeczne z dziesiątej części rocznych przychodów? Abraham oddaje dziesiątą część swojej własności Melchizedekowi, Jakub ślubuje oddawać Bogu dziesięcinę ze wszystkich swych dochodów (Rdz 14,20; 28,22). Każdego trzeciego roku dziesięcina miała także być przekazywana lewitom, obcym, sierotom i wdowom.
Jaka jest moja materialna ofiara składana Bogu, czy jest to może moja dziesięcina?
Niech przeżywany dziś XXV Dzień Papieski będzie szansą na nasz dar, dziękczynienie i dziesięcinę złożoną Panu Bogu.